Het noorden van Laos
Blijf op de hoogte en volg Anita
15 Mei 2014 | Vietnam, Sa Pá
Okee, waar was ik gebleven.. De bus van Luang Prabang naar Nong Khiaw in het noorden samen met Romy. De weg was echt zo slecht en hobbelig dat slapen onmogelijk was maar 3 uur later kwamen we veilig aan in Nong Khiaw, een schattig plaatsje tussen de bergen aan de Nam Ou rivier. In de bus leerden we een Australische jongen kennen die twee Nederlandse jongens op ging zoeken en een goed guesthouse wist voor maar 2,50 per persoon. En dat bleek het ook te zijn.. een simpele bungalow maar met een mooi balkon met hangmat dat uitkeek over de rivier en de brug. Hier konden we heerlijk bijkomen en we hebben heerlijk genoten van het prachtige uitzicht en de rust. We wisten nog niet hoelang we zouden blijven maar we wisten meteen dat we hier langer als 1 nacht wilden blijven. We hebben nog een rondje in het dorpje gelopen en hadden Matt, de Australische jongen gevonden die in een ander hostel slaapt. Daar even een drankje gedronken daarna hebben we een tour geboekt voor de volgende dag. 's Avonds lekker Indisch gegeten met zn tweeen en daarna zijn we optijd gaan slapen.
De volgende dag vertrokken we met de tour met een longtailboot omhoog de rivier op. We hadden een groepje met een ouder stel uit Nieuw-Zeeland en onze gids. Eerst bezochten we twee kleine primitieve dorpjes aan de rivier waar etnische minderheden wonen en vervolgens een wandeling van een uurtje naar een waterval waar je lekker in kon zwemmen. Na de (helaas niet zo smakelijke) lunch wandelden we weer terug en was het tijd voor kayakken. Ruim 2 uur lang stroomafwaarts met af en toe een stroomversnelling wat het wat spannender maakte. Echt een leuke dag en vooral enorm genoten van het uitzicht en de natuur. Toen we net gedouched waren liepen de Australische en Nederlandse jongens langs die vroegen of we mee wilden naar een lokaal feestje. Nou uhm okee waarom niet en nadat we wat bier hadden ingeslagen vertrokken we met een groep van 11 buitenlanders naar het feest. Ik weet niet eens wat ze vierden haha maar toen we aankwamen werd er meteen een tafel vrijgemaakt en kregen we een lekkere lokale maaltijd met allemaal verschillende gerechtjes. Ze houden hier erg van het atten van biertjes maar na 10x een bekertje geat te hebben ging het toch wel erg snel en deed ik maar net alsof. Na het eten ging de tafel aan de kant en was het tijd om te dansen. Echt grappig op Laotiaanse muziek samen met de locals en alle kleine kindjes. Romy was niet zo lekker en was eerder naar huis gegaan en ik ben nog even gebleven. Uiteindelijk teruggegaan met twee meisjes die onze buren bleken en bij hun op het balkon nog even gezellig gezeten.
De volgende dag is te lezen in mijn vorige reisverslag haha waarbij ik naar het viewpoint boven op de berg geklommen ben. De dag erna vertrokken we helaas weer en namen we de boot naar Muang Ngoi, een klein dorpje alleen bereikbaar per boot dus zonder geasfalteerde wegen enzo. We zaten met zn allen heel onconfortabel op een houten bankje maar gelukkig was het maar een uurtje varen. Eenmaal daar weer een leuk guesthouse gevonden met balkon en hangmat voor maar 2 euro pp ;) Laos is wat dat betreft een stuk goedkoper als Thailand waar ik geweest ben. Zeker de eilanden in het zuiden waren vrij duur (okee relatief dan want soms wel meer als 10 euro pp haha) Maargoed we bleven maar een dagje hier dus wilde we wel wat zien. We hebben eerst een rondje door het dorpje gelopen wat eigenlijk maar 1 lange weg is en vervolgens heb ik mijn wandelschoenen aangetrokken (en Romy dr slippers :p) en zijn we naar de grotten gelopen. Deze bleven alleen halverwege een heuvel te zijn dus moesten we weer lekker klimmen. En ja het had net daarvoor weer flink geregend dus alles was weer lekker glibberig.. de herinneringen van de dag ervoor stonden nog vers in mijn geheugen maar gelukkig was het iets minder erg (behalve voor Romy op dr slippers die nu ongeveer hetzelfde doormaakte als ik de dag ervoor). De grotten waren niet heel bijzonder maar 1 was wel heel erg lang waar we wel een kwartier in gelopen hebben voordat het einde in zicht kwam. Onze hoofdlampjes kwamen weer goed van pas want alles is pikdonker binnen. Daarna nog verder omhoog geklommen naar het viewpoint van waar we een mooi uitzicht hadden op het dorpje en de rivier. Mijn benen begonnen aardig te protesteren na twee keer achter elkaar en flinke klim, maar ik was blij dat ik het gedaan had. 's Avonds wat gaan eten met ons Zweedse buurmeisje en daarna nog wat gedronken met een Brits en Amerikaans meisje die op dezelfde boot zaten.
De volgende dag zijn we verder gegaan met de boot naar Muang Khua. Helaas zaten we weer op de houten plankjes want de stoelen die volgens mij rechtstreeks uit een bus komen waren al bezet. Nu moesten we helaas wat langer zitten en ruim 4 uur later kwamen we helemaal gebroken aan. Snel een guesthouse opgezet en verder niet veel gedaan. Het is ook niet zo'n mooi dorpje als de vorige twee. We probeerden erachter te komen hoelaat de bus naar Vietnam ging maar dat bleek nogal vaag. De een zei 6 uur 's ochtends, de ander zei 11 uur 's ochtends en sommigen zeiden dat hij helemaal niet ging omdat hij enkel om de dag gaat. Het bleek dat die van 6 uur inderdaad niet ging (gelukkig hoefden we dus niet heel vroeg op) maar die van 11 uur gelukkig wel. Het was een kleine bus voor ongeveer 20 mensen en hij zat helemaal vol met Vietnamese mannetjes (ja klein zijn ze ik ben vaak zelfs langer als de mannen daar). Maargoed ze wilden geen ruimte voor ons maken dus moesten we allebei naast een Vietnamees zitten. Wel een grappig gesprek gevoerd want ze vonden het maar al te interessant dat er twee buitenlandse meisjes naast ze zaten. Gelukkig geen problemen bij de grens en 6 uur later kwamen we aan in een plaatsje net over de grens in Vietnam. We dachten dat er alleen 's ochtends een bus ging naar Sapa, onze bestemming, maar er bleek ook een nachtbus te gaan zodat we daar niet hoefden te overnachten. In de tussentijd nog even gezellig geskyped met papa en mama :)
En zo laten we 3 uur later in de sleeperbus met weer alleen met locals. Het was de eerste keer voor mij in zo'n bus. Drie rijen met stoelen, twee boven elkaar, die ongeveer 80% plat konden. Het was dus niet echt een plat bed (die bussen schijn je ook te hebben) maar het lag wel redelijk. Ik had maar wel een slaappil ingenomen want we hadden al gehoord dat de weg verschrikkelijk was maar alsnog hield de prachtige Vietnamese muziek die ze draaiden me een tijd lang wakker. We zouden rond 7 uur aankomen zeiden ze maar even voor 4 uur werden we opeens wakker gemaakt. Sapa eruit! We waren ze enige, we hadden geen idee waar we waren en alles zag er dicht uit. Met de lonely planet in onze hand probeerden we het centrum te vinden die nog behoorlijk ver bleek maar alles zag er dicht uit. Een dronken Vietnamees probeerde ons te helpen maar kwam vaak toch ook iets te dicht bij ons wat behoorlijk irritant werd. Gelukkig met behulp van die man wel iets gevonden waar ze de deur open wilden doen. Het bleek een supergezellig guesthouse met een 6 persoons kamer waar nog plek was. We mochten gelukkig meteen de kamer in en de bedden waren echt heerlijk met de beste kussens die ik in tijden gehad heb.
Heerlijk uitgeslapen dus! Maar de volgende keer meer over het mooie Sapa.
Liefs Anita
De volgende dag vertrokken we met de tour met een longtailboot omhoog de rivier op. We hadden een groepje met een ouder stel uit Nieuw-Zeeland en onze gids. Eerst bezochten we twee kleine primitieve dorpjes aan de rivier waar etnische minderheden wonen en vervolgens een wandeling van een uurtje naar een waterval waar je lekker in kon zwemmen. Na de (helaas niet zo smakelijke) lunch wandelden we weer terug en was het tijd voor kayakken. Ruim 2 uur lang stroomafwaarts met af en toe een stroomversnelling wat het wat spannender maakte. Echt een leuke dag en vooral enorm genoten van het uitzicht en de natuur. Toen we net gedouched waren liepen de Australische en Nederlandse jongens langs die vroegen of we mee wilden naar een lokaal feestje. Nou uhm okee waarom niet en nadat we wat bier hadden ingeslagen vertrokken we met een groep van 11 buitenlanders naar het feest. Ik weet niet eens wat ze vierden haha maar toen we aankwamen werd er meteen een tafel vrijgemaakt en kregen we een lekkere lokale maaltijd met allemaal verschillende gerechtjes. Ze houden hier erg van het atten van biertjes maar na 10x een bekertje geat te hebben ging het toch wel erg snel en deed ik maar net alsof. Na het eten ging de tafel aan de kant en was het tijd om te dansen. Echt grappig op Laotiaanse muziek samen met de locals en alle kleine kindjes. Romy was niet zo lekker en was eerder naar huis gegaan en ik ben nog even gebleven. Uiteindelijk teruggegaan met twee meisjes die onze buren bleken en bij hun op het balkon nog even gezellig gezeten.
De volgende dag is te lezen in mijn vorige reisverslag haha waarbij ik naar het viewpoint boven op de berg geklommen ben. De dag erna vertrokken we helaas weer en namen we de boot naar Muang Ngoi, een klein dorpje alleen bereikbaar per boot dus zonder geasfalteerde wegen enzo. We zaten met zn allen heel onconfortabel op een houten bankje maar gelukkig was het maar een uurtje varen. Eenmaal daar weer een leuk guesthouse gevonden met balkon en hangmat voor maar 2 euro pp ;) Laos is wat dat betreft een stuk goedkoper als Thailand waar ik geweest ben. Zeker de eilanden in het zuiden waren vrij duur (okee relatief dan want soms wel meer als 10 euro pp haha) Maargoed we bleven maar een dagje hier dus wilde we wel wat zien. We hebben eerst een rondje door het dorpje gelopen wat eigenlijk maar 1 lange weg is en vervolgens heb ik mijn wandelschoenen aangetrokken (en Romy dr slippers :p) en zijn we naar de grotten gelopen. Deze bleven alleen halverwege een heuvel te zijn dus moesten we weer lekker klimmen. En ja het had net daarvoor weer flink geregend dus alles was weer lekker glibberig.. de herinneringen van de dag ervoor stonden nog vers in mijn geheugen maar gelukkig was het iets minder erg (behalve voor Romy op dr slippers die nu ongeveer hetzelfde doormaakte als ik de dag ervoor). De grotten waren niet heel bijzonder maar 1 was wel heel erg lang waar we wel een kwartier in gelopen hebben voordat het einde in zicht kwam. Onze hoofdlampjes kwamen weer goed van pas want alles is pikdonker binnen. Daarna nog verder omhoog geklommen naar het viewpoint van waar we een mooi uitzicht hadden op het dorpje en de rivier. Mijn benen begonnen aardig te protesteren na twee keer achter elkaar en flinke klim, maar ik was blij dat ik het gedaan had. 's Avonds wat gaan eten met ons Zweedse buurmeisje en daarna nog wat gedronken met een Brits en Amerikaans meisje die op dezelfde boot zaten.
De volgende dag zijn we verder gegaan met de boot naar Muang Khua. Helaas zaten we weer op de houten plankjes want de stoelen die volgens mij rechtstreeks uit een bus komen waren al bezet. Nu moesten we helaas wat langer zitten en ruim 4 uur later kwamen we helemaal gebroken aan. Snel een guesthouse opgezet en verder niet veel gedaan. Het is ook niet zo'n mooi dorpje als de vorige twee. We probeerden erachter te komen hoelaat de bus naar Vietnam ging maar dat bleek nogal vaag. De een zei 6 uur 's ochtends, de ander zei 11 uur 's ochtends en sommigen zeiden dat hij helemaal niet ging omdat hij enkel om de dag gaat. Het bleek dat die van 6 uur inderdaad niet ging (gelukkig hoefden we dus niet heel vroeg op) maar die van 11 uur gelukkig wel. Het was een kleine bus voor ongeveer 20 mensen en hij zat helemaal vol met Vietnamese mannetjes (ja klein zijn ze ik ben vaak zelfs langer als de mannen daar). Maargoed ze wilden geen ruimte voor ons maken dus moesten we allebei naast een Vietnamees zitten. Wel een grappig gesprek gevoerd want ze vonden het maar al te interessant dat er twee buitenlandse meisjes naast ze zaten. Gelukkig geen problemen bij de grens en 6 uur later kwamen we aan in een plaatsje net over de grens in Vietnam. We dachten dat er alleen 's ochtends een bus ging naar Sapa, onze bestemming, maar er bleek ook een nachtbus te gaan zodat we daar niet hoefden te overnachten. In de tussentijd nog even gezellig geskyped met papa en mama :)
En zo laten we 3 uur later in de sleeperbus met weer alleen met locals. Het was de eerste keer voor mij in zo'n bus. Drie rijen met stoelen, twee boven elkaar, die ongeveer 80% plat konden. Het was dus niet echt een plat bed (die bussen schijn je ook te hebben) maar het lag wel redelijk. Ik had maar wel een slaappil ingenomen want we hadden al gehoord dat de weg verschrikkelijk was maar alsnog hield de prachtige Vietnamese muziek die ze draaiden me een tijd lang wakker. We zouden rond 7 uur aankomen zeiden ze maar even voor 4 uur werden we opeens wakker gemaakt. Sapa eruit! We waren ze enige, we hadden geen idee waar we waren en alles zag er dicht uit. Met de lonely planet in onze hand probeerden we het centrum te vinden die nog behoorlijk ver bleek maar alles zag er dicht uit. Een dronken Vietnamees probeerde ons te helpen maar kwam vaak toch ook iets te dicht bij ons wat behoorlijk irritant werd. Gelukkig met behulp van die man wel iets gevonden waar ze de deur open wilden doen. Het bleek een supergezellig guesthouse met een 6 persoons kamer waar nog plek was. We mochten gelukkig meteen de kamer in en de bedden waren echt heerlijk met de beste kussens die ik in tijden gehad heb.
Heerlijk uitgeslapen dus! Maar de volgende keer meer over het mooie Sapa.
Liefs Anita
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
